1. مواد عقب ماندگی آتش: خط اول دفاع در برابر گسترش سریع آتش سوزی
1.1 آتش سوزی در ساختمانهای مدرن: یک چالش مهم تخلیه
آتش سوزی در ساختمانهای مرتفع و مجتمع های تجاری یکی از خطرناک ترین تهدیدها برای ایمنی سرنشینان را به همراه دارد. حرکت سریع شعله ها از طریق راهروها ، شفت ها و سیستم های تهویه می تواند توانایی تخلیه افراد را تحت الشعاع قرار دهد. در بسیاری از موارد ، ساختار داخلی و مواد یک ساختمان به طور قابل توجهی تأثیر می گذارد که به سرعت یک آتش سوزی می شود-ایجاد مقاومت در برابر آتش یک عامل تعیین کننده در زنده ماندن.
1.2 انسداد دود و تأخیرهای ناشی از وحشت
در طول دقایق اولیه آتش سوزی ، دود غلیظ و گازهای سمی بسیار سریعتر از شعله های آتش گسترش می یابد و اغلب باعث می شود افراد از هم جدا شوند و قادر به تعیین محل منبع آتش سوزی یا امن ترین مسیر فرار نباشند. این سردرگمی منجر به تاخیر و وحشت می شود ، به ویژه هنگامی که مسیرهای تخلیه با آتش یا دود به خطر می افتد.
1.3 تخلیه های مرتفع و زمان فرار محدود
ساختار عمودی ساختمانهای مرتفع پیچیدگی اضافه شده را نشان می دهد. تخلیه در چندین طبقه نیاز به زمان و هماهنگی دارد ، اما سرعت گسترش آتش سوزی می تواند به طرز چشمگیری پنجره تخلیه را کوتاه کند. بدون محافظت از آتش کافی ، سرنشینان با یک مسابقه تهدید کننده زندگی در برابر زمان در محیط های محدود و مرتفع روبرو می شوند.
2. مهارکننده آتش و مهار شعله مواد: ابزارهای اثبات شده برای مهار و ایمنی
2.1 مهار پیشرفت آتش از طریق علم مادی
مواد نگهدارنده آتش و شعله برای مقاومت در برابر احتراق ، سرکوب توسعه شعله و ایجاد یک سد محافظ در گرمای شدید طراحی شده اند. از طریق واکنش های شیمیایی و خواص عایق حرارتی ، این مواد انتقال انرژی را محدود کرده و از گسترش سریع شعله ها در عناصر ساختمان جلوگیری می کنند.
2.2 کاربرد استراتژیک در مناطق مهم ساختمان
این مواد در صورت استفاده در اجزای ساختاری مانند دیوارها ، سقف ها ، پارتیشن ها ، درها و راهروهای فرار مؤثر هستند. در مناطقی که احتمالاً با منابع آتش نشانی - از جمله اتاق های برقی ، آشپزخانه ها یا شفت های ابزار در تماس هستند - راه حل های مهارکننده می توانند قبل از رسیدن به مسیرهای تخلیه یا زیرساخت های حساس ، نقش تعیین کننده ای در متوقف کردن مسیر آتش داشته باشند.
2.3 ایجاد لایه های محافظت از آتش منفعل برای یکپارچگی سیستم
با وارد کردن سیستم های مقاوم در برابر شعله در معماری یک ساختمان ، صاحبان حفاظت از آتش منفعل ایجاد می کنند که فقط به سیستم های فعال مانند آبپاش ها متکی نیست. این افزونگی تضمین می کند که حتی در صورت عدم موفقیت در تجهیزات سرکوب ، مناطق کلیدی محافظ باقی می مانند و به سیستم های حیاتی مانند روشنایی اضطراری ، هشدارها و مدارهای برق امکان عملکرد در طی تخلیه می دهد.
3. صرفه جویی در زندگی و حمایت از تلاش های آتش نشانی با انتخاب مواد هوشمند
3.1 به دست آوردن زمان بحرانی تخلیه برای سرنشینان
تأخیر در ایجاد آتش سوزی که توسط این مواد ارائه می شود ، دقایقی گرانبها را برای تخلیه ایمن به سرنشینان می دهد. با جلوگیری از رسیدن شعله های آتش ، شفت های آسانسور و خروج های اضطراری ، یکپارچگی مسیرهای فرار حفظ می شود. این امر هم ایمنی و هم نظم فرآیند تخلیه را بهبود می بخشد و تلفات ناشی از وحشت یا خروج های مسدود شده را کاهش می دهد.
3.2 حفاظت از ساختاری و کاهش خطر تلفات
هنگامی که مواد عقب ماندگی آتش و شعله های آتش سوزی آسیب حرارتی را به چارچوب ساختاری کاهش می دهند ، ساختمانها شکل خود را طولانی تر می کنند و خطر فروپاشی را در هنگام تخلیه به حداقل می رسانند. این انعطاف پذیری ساختاری به اطمینان از زنده ماندن مسیرهای فرار کمک می کند و باعث کاهش صدمات ناشی از سقوط آوار یا خرابی های ساختاری ناگهانی می شود.
3.3 دسترسی به آتش نشانی پیشرفته و کنترل سمیت
آتش نشانان از پیشرفت آهسته آتش سوزی به طور قابل توجهی بهره مند می شوند ، که به آنها زمان بیشتری می دهد تا وضعیت را ارزیابی کنند و تلاش های سرکوب هدف را به طور مؤثر انجام دهند. علاوه بر این ، مواد مقاوم در برابر شعله اغلب گازهای سمی کمتری را در حین احتراق ، بهبود کیفیت هوا و کاهش خطر استنشاق دود برای سرنشینان و پرسنل اضطراری ساطع می کنند. این به نجات سریعتر ، ایمن تر و خطرات سلامتی پایین تر در صحنه کمک می کند .
